Parafia pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny powierzona duszpasterskiej trosce zgromadzenia księży marianów została erygowana 13 maja 1993 r. Dokładnie w 20. rocznicę powstania, wspólnota z Bazylianówki przeżywała historyczną chwilę poświęcenia kościoła na chwałę Bogu i ku pożytkowi wiernych. - Na ten dzień czekaliśmy przez wiele lat trwania budowy świątyni, która powstawała wysiłkiem naszej pracy, oszczędności i modlitwy. Dziś, wdzięczni Bogu i ludziom za wspaniałe dzieło, prosimy naszą patronkę, Niepokalaną, by była dla nas siłą i obroną - mówili parafianie. Przywołując najważniejsze osoby i daty z historii parafii, przedstawiciele Rady Duszpasterskiej dziękowali dwóm proboszczom: ks. Janowi Podstawce, który położył fundamenty pod duchową i materialną wspólnotę i rozpoczął budowę świątyni, oraz ks. Markowi Otolskiemu, obecnemu proboszczowi, który dokończył dzieło budowy kościoła.

Jak przypomniał ks. Paweł Naumowicz, przełożony polskiej prowincji zgromadzenia księży marianów, ta wspólnota zakonna jest obecna w Lublinie już od kilkudziesięciu lat. Pierwsi marianie przybyli do Lublina w latach 20. XX wieku, by studiować na katolickim uniwersytecie; znacznie później powstało seminarium duchowne zgromadzenia i w końcu parafia. - Dziękuję abp. Stanisławowi Budzikowi oraz jego poprzednikom, szczególnie abp. Bolesławowi Pylakowi i abp. Józefowi Życińskiemu, za wielką życzliwość i zaufanie, jakim nas obdarzyli, przyjmując nas i powierzając naszej trosce parafię - mówił Ksiądz Prowincjał. W imieniu zgromadzenia ks. Naumowicz dziękował także wszystkim, którzy mają jakikolwiek wkład w dzieło budowy kościoła: kapłanom, siostrom zakonnym i świeckim, którzy swoje życie poprzez miejsce zamieszkania i przyjaźń związali z Bogiem, Kościołem i marianami. - Dzięki wam ten kościół jest piękny - podkreślał. Prowincjał zaapelował do zgromadzonych, by nowy kościół stał się dla wszystkich ważnym punktem odniesienia. - Kiedy przed laty w miejscu osiedla znajdowały się rozległe pola i łąki, często po nich spacerowałem. Gdy odchodziłem zbyt daleko i nie mogłem znaleźć drogi powrotnej, wypatrywałem budującego się kościoła, który wskazywał mi drogę. Życzę wam, by kościół parafialny był takim punktem odniesienia dla każdego z was; by stał się domem, w którym każdy będzie wzrastać w wierze i miłości Boga oraz bliźniego - mówił.

Abp Stanisław Budzik, zwracając się do licznie zgromadzonych wiernych, podkreślał, że nowa świątynia powstała dzięki wspólnemu wysiłkowi księży marianów oraz wspólnoty parafialnej. - Ta piękna świątynia stała się prawdziwym domem Bożym dla wierzących. Dziś dziękujemy za to dzieło Bogu i ludziom, którzy przyłożyli swe serca i ręce, nie żałując trudu, czasu, pieniędzy, modlitwy i ofiary cierpienia - mówił Ksiądz Arcybiskup. - Dziękujemy za wszystkie łaski, hojnie wylewane w sakramentach Kościoła: za wodę chrztu św., krzyżmo bierzmowania, chleb Eucharystii, słowa miłosierdzia w sakramencie pokuty, przysięgi małżeńskie, olej chorych i wiatyk umierających; za to, że sami jesteśmy Kościołem - wymieniał Pasterz.

Odnosząc się do wezwania, pod jakim został wzniesiony kościół, Ksiądz Arcybiskup apelował, by wpatrywać się w Niepokalaną i od Niej uczyć zawierzenia Chrystusowi; tego, jak z miłością przyjmować Jego słowa i otwierać się na działanie Bożego Ducha. - Tajemnica Niepokalanego Poczęcia odsłania przed nami duchowe piękno Maryi, a zarazem przypomina o wielkanocnym zwycięstwie Chrystusa. Również nas Bóg powołał do piękna i wybrał, abyśmy byli święci. Maryja mówi nam, że tylko człowiek pełen łaski jest pięknym i prawdziwym człowiekiem, noszącym w sobie obraz Boży i promieniującym Bożym blaskiem. Każde dobre dzieło, które podejmujemy, jest wkraczaniem w krąg promieniowania Bożego - mówił Ksiądz Arcybiskup. Wspólnotę radującą się nowo poświęconym kościołem prosił, by nigdy nie zapomniała, że chociaż świątynia jest uprzywilejowanym miejscem spotkania człowieka z Bogiem, to Kościół jest nie tylko domem z kamieni i złota, ale przede wszystkim budowlą z żywych kamieni ludzkich serc, której fundamentem jest Jezus Chrystus.