We wspomnianym psalmie, autor wyraził żal związany ze zniszczeniem świątyni poświęconej Bogu Najwyższemu. W środku Europy, w kraju szczycącym się wcześniej dokonaniami w dziedzinie kultury, w Niemczech rządzonych przez nazistów, profanacja przybytków Boga miała ogromny zasięg.
Okrutny los
Nowa Synagoga 9 listopada 1938 r. została podpalona i spłonęła doszczętnie. Wybudowano ją w latach 1873-75 przy dzisiejszej ul. Dworcowej (w okresie niemieckim nosiła nazwę Grüne Schanze) w miejscu wcześniejszej niedużej drewnianej bożnicy z lat 40. XIX wieku. 20 metrowy budynek w stylu mauretańskim wg projektu Konrada Krühla mógł pomieścić ok. 1500 wiernych. Spalone zgliszcza w 1940 r. rozebrano, teren uporządkowano. Żydów w mieście już prawie nie było, 13 lutego zostali deportowani poza granice swego kraju na Lubelszczyznę, gdzie niemal wszyscy zginęli.
Dla upamiętnienia synagogi powstał mural na zachodniej ścianie Książnicy Pomorskiej. Dzieło przedstawia fasadę spalonej świątyni i spacerujących przed nią ludzi. Jest autorstwa Piotra Pauka (Fruit of the Lump), absolwenta poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Mural powstał dzięki inicjatywie Róży Król, przewodniczącej Szczecińskiego Oddziału Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów i wsparciu finansowemu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Zachodniopomorskiego. Został odsłonięty 10 listopada w obecności wielu osób. Władze reprezentowali m. in. wojewoda zachodniopomorski Zbigniew Bogucki i marszałek województwa zachodniopomorskiego Olgierd Geblewicz. Byli obecni duchowni różnych wyznań. Arcybiskupa Andrzeja Dzięgę reprezentował jego delegat o. Tomasz Dostatni dominikanin, był też ks. prał. dr Jan Marcin Mazur. Modlitwę odmówił Michael Schudrich, naczelny rabin Polski, po niej złożono pod ścianą kwiaty i zapalono znicze.
Uroczystości
W drugiej części uczestnicy uroczystości zebrali się w sali im. Zbigniewa Herberta w Książnicy Pomorskiej. Przemówił do nich wojewoda. Pani Róży Król została wręczona Odznaka Honorowa Gryfa Zachodniopomorskiego. Następnie tło historyczne wydarzenia przedstawił dr hab. Eryka Krasuckiego, prof. US w wykładzie pt. „Noc kryształowa. Czym był i co przyniósł pogrom z 9/10 listopada 1938 roku?”. Nastepnie aktorzy Teatru Żydowskiego z Warszawy wykonali spektakl pt. Proś starego Boga za nich oparty na wierszach Władysława Szlengla i listach deportowanych szczecińskich Żydów (Listy z Piask). Po wykładzie można było zwiedzić wystawę Obecność Nieobecnych, opartą na zachowanych dokumentach tożsamości (kenkartach) Żydów wypędzonych z miasta.
Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu na Podkarpaciu obchodzono w Krośnie, Rzeszowie, Jarosławiu, Kolbuszowej i Lubaczowie
W okresie międzywojennym, według spisu ludności z 1931 r., na 6251 mieszkańców Lubaczowa 1794 osoby przyznawały się do wyznania mojżeszowego, a przed wybuchem wojny Żydzi przekroczyli liczbę 2 tys. osób. Jesienią 1942 r. okupanci ustanowili w tym mieście getto. Od 1 grudnia tegoż roku „żydowska dzielnica mieszkaniowa” – jak z obłudą gestapowcy ją nazwali – została zamknięta, co oznaczało zakaz jej opuszczenia pod karą śmierci. W lubaczowskim getcie przebywało ok. 6 tys. Żydów. Z niego wysyłano transporty śmierci do obozu zagłady w Bełżcu, a gdy ten został zamknięty w grudniu 1942 r., do obozu zagłady w Sobiborze. Na początku stycznia 1943 r. niemieckie formacje SS i policji ukraińskiej zaczęły rozstrzeliwać ludność żydowską na miejscu. 8 stycznia 1943 r. rozpoczęła się likwidacja getta. Oddział likwidacyjny wypędzał Żydów z domów na ulice, opornych i ukrywających się zabijano. Żydów ustawiano w kolumny i godzinami kazano stać na siarczystym mrozie. Upadali z głodu i zimna. Ciała saniami wywożono na cmentarz. Te tragiczne wydarzenia tak opisał ks. Józef Mroczkowski w „Kronice parafialnej”: „W jasny mroźny dzień 8 stycznia wyszło z gmachu żandarmerii w Lubaczowie kilkudziesięciu wypasionych Niemców i policjantów ukraińskich: jedni stanęli na rogach i wylotach ulic, inni wtargnęli w środek dzielnicy żydowskiej i zaczęli strzelać. Mężczyznę, kobietę, starca, dziecko – bez litości, bez awantur, spokojnie i na zimno. Padały trupy gęsto i rzęsiście – i „praca” trwała dwie i trzy godziny, aż do utrudzenia, aż do potu czoła…, aż zabrakło stojących na nogach”. Ponad tysiąc osób pochowano na miejscowym żydowskim cmentarzu. Tych, którzy przeżyli, popędzono na „Pole plebańskie” między Dachnowem a Mokrzycą i tam rozstrzelano, grzebiąc ciała w wykopach pod schrony bojowe Linii Mołotowa.
Spotkanie rozpoczęło się radosnej integracji - nie mogło też zabraknąć Belgijki.
Około 900 młodych ludzi z różnych stron archidiecezji wrocławskiej bierze udział w 40. Światowym Dniu Młodzieży obchodzonym w wymiarze w diecezjalnym.
Spotkanie rozpoczęło się od wspólnej integracji i poznania. Cały przekrój archidiecezji wrocławskiej: od małych parafii wiejskich po duże miejskie. Młodzież ma szansę się zobaczyć, poznać, zintegrować, porozmawiać. Oprócz koncertów, zabawy, jest Adoracja Najświętszego Sakramentu, Koronka do Bożego Miłosierdzia, Eucharystia, okazja do spowiedzi. – Już po raz trzeci spotykamy się na Światowym Dniu Młodzieży na hali Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Przez lata wydarzenie przechodziło różne zmiany, początkowo było ono na Ostrowie Tumskim w Niedzielę Palmową, kiedyś miało także miejsce na Hali Orbita, było też przeżywane jednocześnie w różnych częściach diecezji – opowiada ks. Piotr Rozpędowski, diecezjalny duszpasterz młodzieży. Cieszy się, że papież Jan Paweł II zaproponował lata temu, aby młodzi mogli się spotkać także w swoich diecezjach. – Nie każdy ma możliwość jechać w różne części świata, do Seulu czy Lizbony, aby przeżywać Światowy Dzień Młodzieży. A to fantastyczne święto młodych, które ich integruje, wzmacnia, jednoczy – podkreśla.
W ostatnich dniach do miejsca przeznaczenia dotarła ciężarówka z odzieżą, kocami i artykułami pierwszej potrzeby, które Papież Leon XIV wysłał do Charkowa, jednego z ukraińskich miast najbardziej dotkniętych rosyjskimi bombardowaniami - podaje portal Vatican News.
Inicjatywa ta jest częścią obchodów Jubileuszu Ubogich, który obchodzono 16 listopada, w Światowy Dzień Ubogich. Jest to kolejny gest solidarności ze strony Ojca Świętego, który, kontynuując kurs obrany podczas pontyfikatu papieża Franciszka, zlecił Dykasteria do spraw Posługi Miłosierdzia pomoc ludności, która od wielu lat cierpi z powodu wojny.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
