Święty Grzegorz z Nareku był jednym z największych ormiańskich teologów, mistyków i poetów. Był członkiem Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego. W 2015 r. papież Franciszek uznał go za doktora Kościoła i określił mianem Doktora pokoju. Grzegorz wraz z bratem Janem został oddany do klasztoru w Nareku (Narekavank, dziś we wschodniej Turcji). Gruntownie poznał tam język grecki, uczył się też matematyki, medycyny i architektury. Po przyjęciu święceń kapłańskich był profesorem i wychowawcą mnichów. Uznawano go za mistrza życia kontemplacyjnego. Pozostawił po sobie wiele utworów (dwadzieścia hymnów i ód, komentarz do Pieśni nad pieśniami, Historię krzyża z Aparang, Trzy mowy w formie litanii, Panegiryk apostołów i 72 uczniów, Panegiryk Jakuba z Nisibis) – perły poezji ormiańskiej. A przede wszystkim arcydzieło światowej literatury ascetycznej i mistycznej – Księgę śpiewów żałobliwych. Składa się ona z dziewięćdziesięciu pięciu pieśni napisanych w formie rozmowy duszy z Bogiem. Święty Grzegorz porównywany jest ze św. Bernardem z Clairvaux i mistykami nadreńskimi: Mistrzem Eckhartem, Janem Taulerem i Henrykiem Suzo.
„Ten znakomity teolog, mistyk i poeta swą mądrością ewangeliczną i swą wybitną wiedzą teologiczną również w naszych czasach nadal przemawia do swego narodu i do Kościoła powszechnego” – napisał papież Franciszek.
Św. Grzegorz z Nareku, opat i doktor Kościoła ur. ok. 950 r. zm. ok. 1005 r.
Słowa uczą, przykłady pociągają – ta stara prawda ma największe odzwierciedlenie w prowadzeniu życia duchowego, intelektualnego, moralnego. Nic nie pomaga w rozwoju tak, jak dobry nauczyciel. Nikt nie podprowadzi nas do Boga tak, jak człowiek w pełni oddany Bogu.
Z tej prawdy powinniśmy korzystać. Korzystać także w odniesieniu do historii regionalnej – odwołując się do osób, co do których toczy się dochodzenie kanoniczne. Tak się składa, że mamy kilkanaście takich wspaniałych przykładów ludzi różnych stanów, wykształcenia, profesji, którzy mogą być dla nas przykładem w drodze do Pana Boga. Tylko musimy ich lepiej poznać, bo to słudzy Boży czy błogosławieni na nasze czasy.
Aztecy zaczęli się tam osiedlać w roku 1325. Tenochtitlan (obecnie miasto Mexico) było wyspą na jeziorze Texcoco. W listopadzie 1519 r. wraz ze swoim wojskiem zdobył je Hiszpan Hernan Cortes.
Musiał jednak toczyć boje aż do 13 sierpnia 1521 r., nim zwyciężył ostatniego króla Azteków - Guatemoca. Azteccy mieszkańcy byli przerażeni tą klęską i zachłannością Hiszpanów. Między tymi dwoma narodami istniały olbrzymie różnice w kulturze, mowie, religii i zwyczajach. Trudno było znaleźć wspólny język. Zwycięzcy siłą zmuszali Azteków do przyjęcia wiary katolickiej. Byli jednak również i tacy misjonarze, którzy próbowali wprowadzić nową religię w sposób pokojowy i przy pomocy dialogu. 10 lat po hiszpańskim podboju miały miejsce objawienia Matki Bożej w Guadelupe. Przytaczamy tekst tubylca Nicana Mopohuna, przypisany Antoniemu Valeriane, jako najbardziej wiarygodny i dokładny oraz posiadający historyczną wartość.
O znaczeniu archeologii chrześcijańskiej nie tylko dla nauk teologicznych, ale dla wszystkich, którzy chcą zrozumieć i pogłębić wiarę, pisze Ojciec Święty w liście apostolskim z okazji 100-lecia powstania Papieskiego Instytutu Archeologii Chrześcijańskiej. Leon XIV przypomina, że dyscyplina ta czyni wiarę namacalną i pomaga pielęgnować pamięć o jej początkach, a także, że może być ważnym narzędziem prowadzenia dialogu ze światem i pielęgnowania w nim tak potrzebnej dziś nadziei.
Papieski Instytut Archeologii Chrześcijańskiej powstał w 1925 r. z woli papieża Piusa XI i od tego czasu nieprzerwanie i na najwyższym akademickim poziomie kształci specjalistów w zakresie materialnych śladów początków chrześcijaństwa. Doceniając zarówno dostosowanie do najnowszych wymogów szkolnictwa wyższego, jak też wierność tradycji i najlepszym praktykom nauk archeologicznych, Leon XIV podkreśla, że uczelnia ta zajmuje się dziedziną, ważną nie tylko w świecie nauki, ale też dla wszystkich wierzących i wobec wyzwań współczesnego świata.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
