„Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”
(Mt 26, 41)

Samotność w tłumie

Samotność jest jednym z najbardziej przykrych doświadczeń ludzkiej egzystencji na ziemi. Już Pan Bóg mówił o tej samotności człowieka na początku stworzenia w raju. Bóg rzekł: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam” (Rdz 2, 18). Któż zrozumie samotność i tragedię rozbitych rodzin po śmierci ukochanej osoby? Któż zrozumie samotność osoby skazanej na dożywotnie więzienie lub śmierć?… Któż zrozumie ludzi przyjeżdżających do Stanów Zjednoczonych bez dokumentów, mieszkania, pracy, znajomości języka? Upokorzeni i zawiedzeni, przeżywają głęboko własną tragedię. Jakże często śpią pod mostami wielkich metropolii amerykańskich, takich jak Nowy Jork, Chicago, Los Angeles, a nawet Filadelfia. Ileż to ludzi popełnia samobójstwa z powodu samotności. Czują się niepotrzebni społeczeństwu, niekochani nawet przez swoją rodzinę. Zagubieni, niedowartościowani, popadają często w nałogi moralne, szczególnie pijaństwo i rozwiązłość. Ich życie rodzinne praktycznie się zakończyło. Wówczas narażeni są na wielką pokusę wchodzenia w nowe związki pseudomałżeńskie, co się, niestety, bardzo często zdarza wśród emigrantów. To rozdarcie i tragedię polskiej rodziny na emigracji przeżywają głęboko nie tylko rodzice, ale przede wszystkim dzieci, które są ofiarą samotności, czego jestem świadkiem, pracując jako kapłan w Amerykańskiej Częstochowie przez ostatnie 40 lat mojego życia.
Chrystus Pan - nasz umiłowany Zbawiciel często doświadczał ludzkiej samotności. Urodził się w wielkim ubóstwie, nie miał własnego mieszkania, nie miał też wielu wiernych przyjaciół, oprócz swojej ukochanej Matki Maryi. Ona pozostała wierna swemu Boskiemu Synowi aż do śmierci krzyżowej. Nawet Apostołowie wybrani przez swego Mistrza opuścili Go w godzinie próby.

Czuwania nocne

Aby choć trochę okazać solidarność z Panem Jezusem, w Amerykańskiej Częstochowie w każdą ostatnią sobotę miesiąca organizujemy całonocne czuwania - odbywają się one w pięknej Kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej przed Cudownym Obrazem, który w 1980 r. w Rzymie pobłogosławił i podpisał sługa Boży Jan Paweł II. Czuwania rozpoczynają się o godz. 9.00 p.m. Apelem Jasnogórskim, który prowadzi ojciec prowincjał Krzysztof Wieliczko. W czasie czuwania trwa adoracja Najświętszego Sakramentu, podczas której śpiewane są Nieszpory. Wtedy też odmawiamy poszczególne części Różańca św., ofiarowując je m.in. za Polskę, Polonię, a także w intencji nowych powołań do Zakonu Paulińskiego. Wsłuchujemy się w słowa konferencji, które co miesiąc wygłasza inny ojciec lub zaproszony kapłan. Centralnym punktem czuwań jest Msza św. sprawowana za wszystkich czuwających. Nad ranem śpiewamy Godzinki o Niepokalanym Poczęciu oraz modlimy się nowenną do Matki Bożej Częstochowskiej. Czuwania kończą się Koronką do Miłosierdzia Bożego i uroczystym błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem o godz. 3.00 nad ranem. Po zakończeniu czuwania wielu pielgrzymów udaje się na spoczynek do domu rekolekcyjnego przy naszym sanktuarium.
W roku jubileuszowym 50-lecia Sanktuarium odbywały się też procesje różańcowe do najstarszej kaplicy, „w której wszystko się zaczęło”.
Podczas czuwań ojcowie słuchają spowiedzi wiernych przybywających z różnych stanów Ameryki, szczególnie z Pensylwanii, New Jersey, Maryland i Connecticut oraz wielu innych miejsc. W czasie modlitw nocnych wiernym pomaga zespół muzyczny, który wspomagają siostry służebniczki.

Dom wszystkich Polaków

Polacy żyjący z daleka od Ojczyzny, od stron rodzinnych, w Amerykańskiej Częstochowie odnajdują cząstkę Polski. Przyjeżdżając tutaj, są bardzo szczęśliwi. W obecności Matki Bożej Częstochowskiej, ich szczególnej Patronki, czują się dobrze, tutaj nie odczuwają goryczy samotności. W „Duchowej Stolicy Polonii Amerykańskiej i Kanadyjskiej”, w obecności Zwycięskiej Pani Jasnogórskiej, czują się bezpieczni. Tutaj nic im nie zagraża, tutaj są prawdziwie wolni. Tutaj mają wspólny język i nawiązują zdrowe ludzkie kontakty. Pielgrzymi wpisują się do różnych ksiąg wyłożonych na ołtarzu na wzór wielkiej księgi jasnogórskiej. Podejmują Duchową Adopcję Dziecka Poczętego oraz zobowiązują się trwać w trzeźwości. Gdy opuszczają gościnne progi Domu Matki, są szczęśliwi i pełni radości, i już czekają na następną noc czuwania i modlitwy. Tutaj realizują się słowa Mistrza - Jezusa Chrystusa: „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie” (Mt 26, 41).

10-letnia historia

Czuwania w Amerykańskiej Częstochowie na wzór jasnogórskich rozpoczęły się niespełna 10 lat temu (1997). Okazją stała się zbliżająca się uroczystość Millennium Chrześcijaństwa. Trzy pierwsze lata poświęcone były uczczeniu i uwielbieniu Trójcy Przenajświętszej. W roku 1997 kontemplowaliśmy Osobę Ojca Niebieskiego jako Stworzyciela świata, w tym też roku rozważaliśmy dar wiary. Rok 1998 był poświęcony Drugiej Osobie Boskiej - Synowi Bożemu, narodzonemu z przeczystej Dziewicy Maryi z Nazaretu. W roku 1999 rozważaliśmy tajemnicę Ducha Świętego, który „od Ojca i Syna pochodzi” i jest źródłem życia i prawdy. W roku tym rozważaliśmy także dar najcenniejszy - dar Bożej Miłości. W roku 2000, w uroczystość Millennium Chrześcijaństwa, pochylaliśmy się nad największą tajemnicą wiary - Świętą Eucharystią - Chlebem życia.
Czuwania są kontynuowane i są wielką łaską Matki Bożej Jasnogórskiej. Wielu paulinów i kapłanów brało w nich udział i służyło polskim pielgrzymom, m.in.: śp. o. Michał Zembrzuski, śp. o. Zdzisław Kikowski, o. Marian Załęcki,o. Lucjusz Tyrasiński, o. Mikołaj Socha, o. Tadeusz Olzacki. Wspomagał nas śp. br. Łukasz Mitura, a dziś wspiera nas br. Marcin Kozioł. Od paru lat czuwania prowadzi na nowo podprzeor klasztoru w Doylestown - o. Bartłomiej Marciniak, który we współpracy z o. Jerzym Majem przed prawie 10 laty rozpoczął je dla Polonii.

Bogactwo łask

Nie jesteśmy w stanie podsumować całego bogactwa łask, jakie spłynęły na ojców i braci paulinów oraz wszystkich uczestników: dzieci, młodzież i dorosłych - przyjaciół naszego sanktuarium. Są to dary niewymierne - duchowe, doświadczamy ich jednak wszyscy. Gościliśmy też wielu wybitnych hierarchów, takich jak kard. Józef Glemp - Prymas Polski, kard. Henryk Gulbinowicz, kard. Zenon Grocholewski, kard. Adam Maida, kard. Kazimierz Świątek, abp Szczepan Wesoły. Swoją obecnością zaszczycił nas także o. Izydor Matuszewski - generał naszego paulińkiego Zakonu, który kieruje do nas często słowa zachęty do trwania na modlitwie wraz z Maryją. Pełni wdzięczności Bogu i Królowej Polonii, Patronce Emigrantów, chcemy na nowo zawierzyć nasze życie Tej, która jest Pośredniczką łask, podczas tych czuwań w obchodzonym Jubileuszu 40-lecia poświęcenia sanktuarium oraz 50-lecia Jasnogórskich Ślubów Narodu.